СОБАТА НА АНГЕЛОТ

Започна да ја лажеш тишината уште пред мене. Твоите солзи не ми значат ништо...ветерот завиваше...прозорот шкрипеше...шкрипеше силно...Никогаш не сфати...
Љубовта која некогаш ми ја даде...сега ти ја поклонувам...
Не заслужуваш...но, сега неможеш ништо да направиш...затоа спиј...спиј во единственото сеќавање за мене...моја ****!
Еве ти пеам приспивна песна, за да ги затвориш очите. Збогум...
Мислеше дека те презирам...сега не чувствувам доволно за да плачам...еве ти пеам приспивна песна...
Толку е беззначајно...заспиен дел чувствувам длабоко во себе...се криеш ли некаде или се загуби? Можеби леташ некаде над облаците...можеби си среќна без мене...
Ако умрев никогаш немаше целосно да ја почувствувам тагата и никогаш немаше да ме слушнеш како ти казжувам ИЗВИНИ!
Каде е светлината...помислив дека ме довикува од некаде...