Празна сум некако, денес...Полна, а сепак празна.
...Токлу многу имам да кажам, да запишам, но едноставно зборовите не ми доаѓаат, па мислите неможам да ги завршам, да ги оформам - во нивната вистинска форма...а чувствата - уште помалку. Празна сум на чуден начин денес...полна а сепак празна.
Полна, затоа што внатре во мене врволат мисли, чувства и вибрирам од нивната жестокост, и празна истовремено затоа што ништо не можам да извадам од себеси - надвор...како да сум запечатила нешто внатре, толку длабоко, колку што треба за сега да не можам да го извадам. А не можам. Не сега, не вака...
No comments:
Post a Comment